🟢Początki hutnictwa szkła w dolinie rzeki Kamiennej sięgają XIV w. Pierwsze huty były to tzw. huty wędrujące, przenoszono je w gorę potoków po wypaleniu drewna w najbliższej okolicy. Po raz pierwszy w dokumentach, huta w rejonie dzisiejszej Szklarskiej Poręby pojawia się w 1366 r. Jest to dokument, poświadczony przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolko II Mały, dotyczący sprzedaży istniejącej już huty szkła.

Historia Huty Szkła Kryształowego Julia z Piechowic jest dużo młodsza i sięga XIX w. W 1862 r. Friedrich Wilhelm Heckert kupuje w Piechowicach szlifiernię szkła, następnie w roku 1866 uruchamia swój własny zakład zdobniczy a w 1889 r. hutę szkła. Początkowo przedsiębiorstwo Heckerta specjalizowało się w wytwarzaniu kryształowych luster oraz części do żyrandoli. Następnie wytwarzano szkło inspirowane indyjską prowincją Jodhpur. To orientalne szkło posiadało charakterystyczne motywy malowane transparentnymi emaliami ze złoceniami.  Pod koniec XIX w. zaczęto wytwarzać szkła nawiązujące do starożytnej Grecji oraz szkła antyczne syryjsko-rzymskie.    Materiał, niezbędny do pracy, Heckert pozyskiwał z Huty Josephine ze Szklarskiej Poręby.

Po I wojnie światowej nastąpił kryzys gospodarczy, dosięgający również hutę Heckerta. Doprowadziło to do połączenia trzech przedsiębiorstw. 8 listopada 1923 r. hutę Fritza Heckerta w Piechowicach, hutę „Józefina” (Josephinenhütte) w Szklarskiej Porębie oraz firmę Kynast Kristal Neumann & Staebe w Sobieszowie połączono w towarzystwo akcyjne o nazwie „Josephinnenhütte-Heckert-Kynast Kristallwerske A.G.”, w skrócie „Jo-He-Ky”. Siedziba spółki znajdowała się w Piechowicach.

Przedsiębiorstwo po połączeniu łącznie zatrudniało ok 1400 osób. Szklane dzieła wytapiane były wówczas w 4 piecach, a zdobione w ok 800 warsztatach szlifierskich zlokalizowanych przede wszystkim w Piechowicach, Szklarskiej Porębie i w Sobieszowie. W tym okresie panował styl art deco, więc spółka idąc za „modą” wytwarzała wówczas przede wszystkim wysokiej jakości szkło kryształowe, w postaci serwisów do napojów, zestawów do deserów czy kompletów do win i wódek. Podstawowymi motywami dekoracji były grawerowane z wielką precyzją zwierzęta, ptaki, kwiaty i owoce, odznaczające się lekkim, precyzyjnym rysunkiem. 

Po II wojnie światowej spółkę przejęło Państwo Polskie, a huty nadal produkowały szkło. Niemieccy mistrzowie szkła początkowo uczyli przybyłych tu pracowników polskich. Jedynie dawna huta Heckerta do 1956 r. miała przestój ze względu na zniszczenia wojenne i odbudowę.

W 1958 r., po procesie, jaki ród Schaffgotschów wytoczył polskiej administracji państwowej o niezgodne z prawem używanie nazwy Josephine w hucie w Szklarskiej Porębie, zmieniono nazwę na „Julia”. Zmieniono również nazwę spółki. Nowa nazwa nawiązywała do dawnych tradycji kojarząc się z dawną nazwą oraz marką.  

Po likwidacji na początku lat dziewięćdziesiątych huty w Szklarskiej Porębie, hutę w Piechowicach przekształcono w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z kapitałem amerykańskim. Pod nowym właścicielem huta funkcjonowała do 2000 r., do ogłoszenia upadłość spółki. Produkowano tu wówczas, zwłaszcza na rynek amerykański, kryształy użytkowe, dmuchane i prasowane.

Po 6 latach od zamknięcia, w 2006 r. piechowicka huta dostała kolejną szansę. Polski przedsiębiorca odkupił obiekt od syndyka masy upadłościowej. Dodatkowo uzyskując również prawa do posługiwania się znakiem handlowym “Julia”.

Huta „Julia” po dzień dzisiejszy wytapia artystyczne szkło kryształowe, kultywując tradycyjny sposób produkcji z wykorzystaniem wyłącznie prostych maszyn i urządzeń. Dodatkowo obiekt posiada trasę turystyczną, gdzie można zobaczyć tajniki kunsztu artystów szklarzy. Podczas spaceru zobaczyć można hutników dmuchających i formujących wyroby z półpłynnej masy szklanej, stanowisko wolnoformowania, gdzie hutnicy przy użyciu bardzo prostych narzędzi formują fantazyjne figurki np. zwierząt czy kwiatów oraz stanowiska zdobnicze artystów szlifierzy. Prowadzone są tu również liczne warsztaty dla starszych oraz najmłodszych związane ze szkłem.

Dodatkowo od 4 maja 2021 r. zwiedzać można tu Krystalium, muzeum, w którym historia łączy się z teraźniejszością. Gdzie można nie tylko zobaczyć piękno kryształowych arcydzieł, ale również w sposób zabawowo-naukowy można zbadać np. ciężar masy kryształowej i ile trzeba siły by wydmuchać kryształowy wazon.

Zdjęcia obiektu wykonane zostały w różnym czasie.