W odróżnieniu od położonej wyżej osady Studniční bouda, Modrý důl był zamieszkany na stałe. Obecnie tylko dwa budynki są użytkowane w celach mieszkalnych. Jednym z nich jest chata Na Vysluní, pełniąca funkcję gospody górskiej z bufetem i noclegami. Pierwszy budynek w tym miejscu powstał w 1830 roku, a w 1911 Wenzel Meergans przebudował go na dom z bali z charakterystyczną antresolą mieszkalną oraz dużą lukarną. Kolejna modernizacja miała miejsce w 1934 roku z inicjatywy Emilie Meergans. Wnętrza chaty zachowały oryginalny układ z początku XX wieku oraz wyposażenie z tego okresu. Przez ponad trzy dekady właścicielem obiektu był Hynek Spurný.

Rozwój turystyki w XIX wieku wpłynął na zmianę profilu działalności mieszkańców osady, którzy zaczęli wynajmować pokoje przyjezdnym. Okres ten charakteryzował się również rozbudową domów o dodatkowe kondygnacje.

Po II wojnie światowej pierwotni mieszkańcy osady zostali wysiedleni, a ich domy szybko zasiedlili nowi lokatorzy, równie wyjątkowi jak ich poprzednicy. Wśród nich znaleźli się m.in. Hynek Spurný, wspomniany wcześniej gospodarz jednej z chat, Šisler, znany jako Fox – wybitny wspinacz i narciarz, który podczas wojny działał w ruchu oporu jako członek tzw. zimní Packardovy armády na Brdech (Zimowej Armii Packarda w Brdach), oraz Odolen Kodym – profesor uniwersytecki i konserwator geologiczny Czechosłowacji.

W latach sześćdziesiątych XX wieku Ústřední výbor Československého svazu tělesné výchovy (Komitet Centralny Czechosłowackiego Towarzystwa Wychowania Fizycznego) rozważał budowę nowoczesnego ośrodka narciarskiego na południowych stokach Studniční hory. Projekt miał obejmować pełną infrastrukturę umożliwiającą organizację międzynarodowych zawodów. Jednak przedsięwzięcie nie doszło do skutku z powodu braku środków finansowych oraz silnego, jak na ówczesne czasy, sprzeciwu ekologów i środowisk naukowych.

Osada Modrý důl do dziś stanowi wyjątkowo dobrze zachowany przykład drewnianej architektury ludowej wschodnich Karkonoszy. Budynki to niemal bez wyjątku parterowe drewniane chaty, kryte wysokimi dachami dwuspadowymi z charakterystycznymi szczytami kasetonowymi lub gontowymi. Wyróżniają je typowe dla regionu elementy, takie jak przedłużenia szalunków z przodu i tyłu budynku oraz znaczne zwisy dachów nad krokwiami.

Od 2004 roku osada Modrý důl, wraz z położonymi wyżej Studniční boudami, została objęta ochroną jako specjalny obszar zabytkowy. Chroni się tu tradycyjną architekturę wiejską charakterystyczną dla regionu karkonoskiego.