🟢Pierwsze wzmianki o dobrach w Łomnicy pochodzą z ok 1475 r. Należały one wówczas do rycerskiego rodu von Zedlitzów. Wybudowali oni wczesnobarokowy dwór około II połowy XVII w. Z tego czasu pochodzi do dziś korpus oraz dwa narożne alkierze. W rękach tej rodziny, łomnicki majątek pozostawał do 1654 r., kiedy to nowym właścicielem zostaje rodzina Tomagninich. Dokonali oni przebudowy dworu w stylu barokowym w latach 1705 – 1725. Przebudowano wówczas wnętrza oraz elewację.

W 1737 r. dobra łomnickie kupuje można rodzina kupiecka Menzlów, następnie w 1811 r. rodzina Flach a później von Roth. 

W 1835 r. nowym właścicielem pałacu została rodzina von Küster. W latach 1838 -1844 dokonała ona znacznych zmian w wyglądzie pałacu. Przebudowano wnętrza, wzniesiono reprezentacyjną klatkę schodową, wzniesiono nową kondygnację oraz powiększono otwory okienne. Pracę projektowe oraz realizację powierzono znanemu architektowi Albertowi Tollberg.

Najprawdopodobniej w 1835 r. przy pałacu powstał rozległy park krajobrazowy wykorzystujący naturalne nadrzeczne ukształtowanie terenu.

Po 1945 r. pałac przejęło państwo polskie. Utworzona zastała tu szkoła, funkcjonująca do 1977 r. Następnie budynek powoli niszczał. Zrujnowany obiekt, pozbawiony okien i z zawalonym dachem, w 1992 r. kupiła spółka polsko-niemiecka. Spółka ta była tylko fikcją, ponieważ wówczas przepisy prawne nie zezwalały na sprzedaż nieruchomości cudzoziemcom. Tak naprawdę właścicielem łomnickich dóbr został potomek przedwojennych właścicieli Ulrich Küster wraz z małżonką Elisabeth.

Małżeństwo Küsterów przeniosło się z Berlina do Görlitz, aby łatwiej móc nadzorować remont pałacu. Początki nad odbudową pałacu, dla nowych właścicieli były bardzo trudne, wiele prac prowadzono z pożyczek, a młode małżeństwo sprzedało nawet swój prezent ślubny – zastawę porcelanową. Następnie pomoc uzyskali od Stowarzyszenia Pielęgnowania Sztuki i Kultury Śląskiej (Verein zur Pflege Schlesisicher Kunst und Kultur), a później od Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Dzięki własnemu zaangażowaniu oraz pomocy z zewnątrz po 14 latach udało się wyremontować pałac.  

W 1995 r. rodzina Küsterów odkupiła od Agencji Nieruchomości Rolnych Dom Wdowy oraz ośmiohektarowy park, a nieco później również park położony poniżej pałacu wzdłuż rzeki Bóbr.

Obecnie w pałacu mieści się muzeum z multimedialną wystawą „Trzy wieki życia w Pałacu Łomnica”. Do dyspozycji odwiedzających jest osiemnaście sal wystawowych na dwóch kondygnacjach oraz w podpiwniczeniu. Zobaczyć tu można m.in. gabinet kupca Christiana Mentzla z XVIII, historyczną kuchnię z okresu baroku oraz oryginalną klasę szkolną z lat 60 -tych XX w.

Trzykondygnacyjny budynek pałacu, od frontu posiada w skrajnych narożnikach dwa wydatne ryzality – alkierze. Centralną części ozdobi balkonowy portal z narożnymi kolumnami. We wnętrzu zachował się niezmieniony układ przestrzenny. Alkierze nakryte są spłaszczonymi hełmami a korpus pałacu dachem czterospadowym.

Dom Wdowy

Dwór położony jest w pobliżu łomnickiego pałacu. Wybudowany został przez rodzinę kupiecką Mentzlów w latach 1803-1804 jako Witwenhaus, czyli „Domem Wdów”. Pełnił funkcję domu mieszkalnego dla seniorów rodu.

W 1995 r. kupiony przez rodzinę Küsterów, następnie wyremontowany, dziś pełni funkcję hotelu oraz restauracji.

Dwukondygnacyjny budynek założony został na rzucie prostokąta. Przykryty został czterospadowym dachem z lukarnami.

Przy pałacu znajduje się również wyremontowany folwark oraz przeniesiony z Rząśnika Dom Modlitwy.